حجاب درسایه کم کاری فرهنگی رنگ باخته است

طی چند ماهه اخیر، درسطح جامعه صحنه هایی را مشاهده می‌کنیم که درنگاه اول کاملا تعامل برانگیزاست وانسان به این فکرمی افتد که درعرض این مدت کوتاه چه اتفاقی درعقاید ومباحث فرهنگی ما رخ داده است که پوشش بانوان اینگونه تغییر کرده است.
ازطرفی پاساژها و فروشگاههای لباس زنانه مملو شده از لباس ها و مانتوهایی که اخیرا توسط بانوان پوشیده می‌شود.
پس عقل حکم می‌می کند که باید طرح و برنامه ای در پشت این پوشش های نو ظهور باشد که متاسفانه درسایه کم توجهی مراجع ذی صلاح کشور این گونه در تار و پود جامعه تنیده است .
پدیده بد حجابی مسئله ای نیست که یک شبه در جامعه اتفاق افتاده باشد.این شرایط حاصل سالها فرهنگ سازی و کارهای تبلیغی است و متاسفانه در همین سالها فرهنگ سازی بومی و اسلامی کاری از پیش نبرده است.
برای داشتن جامعه اسلامی که رفت و آمد زنان و دختران در آن بر پایه عفت و حجاب است باید جدی تر از گذشته بر روی فرهنگ اسلامی در جامعه کار شود و این مهم کاری فرا بخشی بوده و ازعهده یکی و دو دستگاه فرهنگی بر نمی‌آید و نیاز به خیزش و فرهنگ سازی همه جانبه است.
انسان موجودی زیبا پسند است وآنچه این صفت را بیشتر نمایان کند مورد استقبال قرار می‌گیرد. در پوشش هایی که شامل بد حجابی می‌شود زیبایی های بانوان به نمایش گذاشته می‌شود که خود باعث ایجاد مشکلات روانی در جوانان و مردانی می‌شود که توانایی ازدواج ندارند و آسیب های فراوانی را برای جامعه و جوانان درپی دارد.
در صورتی که پوشش ها در حد عرف و حجاب اسلااست آرامش روحی و روانی افراد جامعه بهم نمی‌خورد.
به نظر می‌رسد حجاب درسایه کم کاری فرهنگی رنگ باخته است و جامعه ایرانی و اسلامی ما باید دوباره شاهد فرهنگ سازی اساسی باشد که از پوشش دختران و زنان مسئولین جامعه گرفته تا مردم عادی شاهد آن باشیم.
حجاب همواره بخشی عمده از رسالت انبیاء و اولیاء ادیان و علما بوده است به طوری که یکی از وظایف علمای دین و جامعه مقوله عفاف است، اساس اسلام سعادت و نجات آدمی است و باورهای دینی و احکام اخلاقی و فقهی در احکام الهی مربوط به پوشش زن نیز با این فلسفه و حکمت حکیمانه صادر شده است.
یکی از مظاهر اسلامیت جوامع مسلمان، حجاب و پوشش زنان است که به عنوان سمبل و نمادی از آموزه‌های اسلامی و تکلیفی برای مسلمانان و به ویژه زنان، موضوع چالش‌های فراوان داخلی و خارجی قرار گرفته است، حجاب و عفاف از مباحثی مهم در دین اسلام بوده و هست.
جایگاه الهی و والای این گوهر آفرینش اقتضا دارد که در صدف حجاب قرار گیرد تا ارزش‌های او حفظ شود و یکی از مهم‌ترین علل حجاب برای زنان حفظ ارزش والای آنهاست.
یک زن به عنوان مادر خانواده نقش اساسی و مربی‌گری در ترویج فرهنگ حجاب دارد تا بتواند فرزندان خود را به گونه‌ای چشم و دل پاک برای فردای بهتر حضور در جامعه تربیت کند، دختری که به سن بلوغ می‌رسد، پسری که ممیز است و حلال و حرام را تشخیص می‌دهد باید علاوه بر آموزش و آگاهی بخشی از طریق نهادهای آموزشی و تربیتی تحت تعلیم والدین خویش به عنوان افراد اثرگذار و الگو قرار بگیرد و به خوبی به رعایت حرمت‌ها و حفظ حریم شخصیت‌های ظاهری و جسمی و رعایت عفت و حجاب بپردازد.
بررسی ها و ریشه‌یابی انجام شده از کتب دینی نشان می‌دهد که اساسا اسلام و سایر ادیان آسمانی به طور جد و با صراحت کامل به مقوله حجاب و عفاف پرداخته و انسان‌ها را به عمل به دستورات تدوین و تبیین شده، فرا خواستند مسئله حجاب و عفاف در قرآن ازیک طرف دارای وجوه مشترک بوده و از طرف دیگر دارای مواردی افتراقی است و در نصوص دینی ادیان، تمایل به پوشیدگی را امری درونی دانسته و تأکید بر آن داشته اند نتیجه اهمیت دادن به حجاب و حفظ و رعایت آن، آرامش و امنیت را برای خانواده و جامعه به ارمغان می‌آورد البته تا زمانی که از آن بهره‌گیری لازم به عمل آورده شود، بدون تردید جامعه به سوی تکامل و شرایط آرمانی پیش خواهد رفت.
اهمیت حجاب و عفاف در دین اسلام بر کسی پوشیده نیست اما بسیاری این موضوع را مختص بانوان می‌دانند در صورتی که رعایت مصادیق حجاب و عفاف برای آقایان هم ضروری است.
متاسفانه جامعه امروز ما به جهت حملات دامنه‌دار، منظم و هدف‌دار دشمنان که با بهره‌گیری از جدیدترین وسایل ارتباط جمعی صورت می‌گیرد تحت تاثیر قرار گرفته و در مواردی شاهد بدحجابی‌هایی در سطح جامعه هستیم که باید مسئولان فرهنگی و خانواده‌ها در مقابل آنها حساسیت لازم را نشان دهند.
دشمنان سعی دارند با القاء اینکه نظام و حاکمیت مسئله حجاب را برای اهداف خود ترویج می‌دهند جامعه را به سوی بی بندو باری و لاقیدی به مذهب بکشانند که اولین پایه بی‌اعتنایی به دین و مذهب همین عدم رعایت حجاب و عفاف می‌تواند باشد.
این در صورتی است که مسلمانان نه به جبر حکومت‌ها بلکه به دستور خداوند که در کتاب آسمانیشان آمده نسبت به رعایت حجاب و عفاف اهتمام دارند
در قرآن به هر نوع پوشش و مانع از وصول به گناه تاکید شده است و این دستور قرآنی اختصاص به زنان ندارد، اما از آنجا که بحث ما راجع به حجاب زنان است طبق آیات قرآن حجاب شامل اموری مانند پوشاندن چشم از نگاه به نامحرم؛ حجاب گفتاری در مقابل نامحرم و پوشش بدن و ... می‌شود.
در سوره مبارکه نور و احزاب به طور کامل به اصل موضوع حجاب و عفاف اشاره شده است. از جمله در سوره مبارکه نور آیات 2، 3، 4، 5، 23، 25 به موضوع عفاف و حجاب اشاره دارد. همچنین آیات 6 تا 9، آیات 11 تا 18، 19 و 21 سوره مبارکه احزاب احکام حجاب و پوشش را عنوان می‌فرماید. آیات 27 و 28 سوره مبارکه نور به رفتار عفیفانه و آیات 30 و 31 همین سوره حجاب را به عنوان روسری یا چادر معرفی می‌کند.
طبق این آیات حجاب به معناي پوشش اسلامي بانوان، دارای دو بُعد ايجابی و سلبی است. بُعد ايجابی آن، وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن، حرام بودن خودنمايی به نامحرم است؛ اين دو بُعد بايد در کنار يکديگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود؛ گاهي ممکن است بُعد اول باشد، ولي بُعد دوم نباشد، در اين صورت نمی‌توان گفت که حجاب اسلامي محقق شده است. گاهی مشاهده مي کنيم که بسياری از زنان محجبه در پوشش خود از لباس های بدن نما و رنگ هاي شاد و زيبا و تحريک برانگيز استفاده می‌کنند که به اندامشان زيبايی خاصی می‌بخشد و در عين پوشيده بودن بدن زن، زيبايي اش آشکار است، گويی که اصلاً لباس نپوشيده است؛ و اين دور از روح حجاب است.
با بررسی تاریخ هم به این نتیجه می‌رسیم که پوشش در ایران باستان و حتی در سرزمین‌های دیگر رعایت می‌شد.
با بررسی تاریخ، در یونان، روم و ایران باستان حجاب وجود داشته و زن و مرد آن را رعایت می‌کردند. درواقع بی‌حجابی مربوط به انسان‌های بدوی است که از فرهنگ انسانی بویی نبرده بودند.

صغری محمدی